HOW STACI DIDN’T let A medical condition prevent HER traveling

Posted: 2/6/18 | Feb 6th, 2018

I first met Staci when she came to one of my meet-ups in new York City. She wanted to thank me for helping her travel the world.

See, for her, it’s not as simple as just getting on a plane and going somewhere. Staci was born with a rare genetic condition that has left her deaf, with fused fingers and jaw, and a host of other medical issues. determined to not sit on the sidelines, Staci has worked hard to overcome the obstacles before her so that she can make her travel dreams a reality.

So, without further ado, here’s Staci!

Nomadic Matt: Hi Staci! Vertel ons over jezelf!
Staci: My name is Staci and I’m 28 years old. I happen to have Nager syndrome, a super rare genetic condition wherein I was born with fused jaws, fused elbows, four fingers, and deafness, to name some fun facts about it. I’ve had many surgeries to correct a lot of issues and increase my quality of life.

I was born in Seattle and moved to an incredibly rural town in new York when I was ten. I’ve always had an interest in languages and other cultures.

Even though I’m deaf, I easily excelled in Spanish past my third-grade hearing classmates because I found it fun and challenging. My other loves are history and art and yes, they got combined into a bachelor’s in art history and museum professions.

I like anything that challenges me, and I hate being stagnant.

How did you get into travel?
When I was growing up, my family made various trips around the United States, but it wasn’t until my senior year at a small high school for the deaf that I went to Italy and Greece with the senior and junior classes.

There, I finally experienced what it’s like to travel, even though I felt stifled by the chaperones and the itinerary. but it gave me a taste, and I wanted more. I became addicted to the idea of freedom.

In 2010, I was supposed to go to Montreal with a friend for spring break, but she had to drop out. I went ahead anyway and experienced the freedom of solo travel: I could do whatever I wanted without any set plans. I loved it.

I took off for Germany, in March 2011, which kick-started my months-long trip through Europe. I didn’t tell my family for a few weeks, because I didn’t want to be discouraged and made to stay home.

I explored Germany, Austria, Slovenia, Croatia, Bosnia, and Serbia.

I fell in love with Belgrade and stayed there for two months until I had to return home in August due to a broken arm.

In 2012, I went to Nicaragua for spring break. It was my first taste of Latin America, and I knew I wanted to learn more Spanish.

Then in 2013 and 2014, I went to Mexico, which quickly became my favorite country—one that I want to move to in the future. I felt connected there and I could be as independent as I wished.

It was also easy to get more of my special food at a large grocery store, even if it was expensive compared to local food. In 2015, I headed to Ecuador on spring break, and in 2016, I found a cheap flight to Iceland—seeing the northern lights was easily the highlight of my week there.

2017 featured a birthday trip to the Philippines, my first Asian country. recently I spent a month in Mexico visiting my friends and hanging out like a local.

What’s been the biggest lesson so far?
Budgeting. I had zero ideas about budgeting on my first huge trip and overspent so much. I have gotten better with it, but I still struggle. For example, my mom had to help me with a $130 domestic flight in Iceland because I was so horrible at budgeting.

Another struggle is overpacking. even if I manage to pack a just week’s worth of clothes, it’s too much, because I have to also bring many bottles of my special food.

How did you fix these mistakes? how did you get better at them?
Well, as for budgeting, I learned that I need more money than I thought, so I saved more. now I also tend to focus on places that are cheap for the most part, and if my original plans fall through, I have backup plans so I don’t have to spend unexpectedly or borrow money. I have gotten better with money, but I do still slip up.

When it comes to packing, I try my best to pack only 3-4 bottoms and several dresses, but I still have a tendency to pack too many shirts. Being short in height, a lot of my clothes are on the small side, which it makes it easy to overpack my backpack. I do try to pack two pairs of shoes max, besides flip-flops, but my favorite waterproof Dr. Martens shoes definitely take up a lot of room when I’m not wearing them. I stuff socks into my shoes, and I always roll my clothes.

Since I do have a habit of going shopping while traveling, I try to not pack too much, only to end up with an even heavier backpack when I return. When I was in Europe the first time, I shipped things home because my backpack was getting heavy with stuff I got for my family and with cold-weather clothes I no longer needed in warmer weather.

Now, I basically layEhs zoveel als ik kan als ik naar een koelere plek ga.

Welke middelen zijn er voor dove reizigers?
Zoek de wereld van Calvin Young is een goede bron voor dove reizigers, omdat hij zelf doof is. Hij heeft een zeer actieve Facebook-pagina en hij toont de verschillende vingerspoelingen en tekenen van verschillende landen. Hij linkt ook naar andere nuttige bronnen die dove mensen aanmoedigen om te reizen.

Een andere optie is geen barrières van Joel Barish. Hij plaatst vlogs waarin hij dove locals over de hele wereld ontmoet en vraagt ​​hen naar hun baan en levens. Hij is ook de oprichter van dovening, die gericht is op dove “taal, cultuur en trots.”

Hoe communiceer je als gebarentaal in elke andere taal anders is?
Ik heb altijd mijn iPhone bij me, maar ik draag ook mijn notitieblok in mijn tas wanneer het gebruik van een telefoon niet ideaal is (veiligheid of deze wordt niet opgeladen). Er is ook internationale gebarentaal, maar ik weet het niet, hoewel ik een beetje Mexicaanse gebarentaal ken. Vroeger kon ik ook spreken, maar er gebeurde een medische complicatie, dus op dit moment is spreken niet mogelijk. Ik ben de ergste bij het lezen van lippen, en hoewel ik gehoorapparaten draag, geef ik er de voorkeur aan om dingen uit te typen.

Je zei dat je een gesmolten kaak hebt, dus het is moeilijk om te eten. Reis je maar voor korte periodes? Hoe kom je om je medische behoeften om als je op reis gaat? Draag je gewoon alles bij je?
Nager -syndroom maakt eten moeilijk. Ik heb onlangs geopereerd om mijn kaken te openen, en het was de eerste succesvolle operatie om dat te doen; Ik kan echter nog steeds geen vast voedsel eten omdat ik therapie nodig heb om die ongebruikte spieren te laten werken en andere leuke medische dingen.

Alle uitdagingen waarmee ik werd geconfronteerd, waren gerelateerd aan mijn eten. Opvallen is gemakkelijk om te doen, en ik kan niet zomaar vijf dozen of 16 flessen meenemen omdat ik solo reis en het zou de incheck-gewichtslimiet voor vluchten overschrijden en het verpakking onmogelijk maken voor mij. Overal in Europa, en zelfs in sommige andere landen, kan ik mijn speciale eten niet vinden en ik ben zonder veel voedingsopties achtergelaten vanwege mijn gefuseerde kaken. Soepen kunnen me niet vullen, en smoothies, milkshakes, enz. Zijn ook geen oplossing, omdat het te gemakkelijk is om af te vallen, wat een heel slechte zaak voor mij is.

Het is ook buitengewoon gemakkelijk voor mij om te stikken in een kleine stukjes voedsel, dus ik kan niet zomaar erwten, rijst of maïs eten, en ik hou niet van aardappelpuree.

Mijn eten is voor voedingsdoeleinden en ik drink ongeveer 7+ flessen per dag om me te vullen. Reizen voor meerdere maanden achter elkaar hangt af van of ik mijn eten kan krijgen of niet. Ik kan niet vinden, plus ergens in Europa, hetzij bij apotheken of grote supermarkten, dus vergeet mijn verblijf daar op de lange termijn. In Mexico zou ik het tenminste gemakkelijk kunnen vinden en daarom kan ik daar enkele maanden blijven als ik dat wil, maar het is duur en de kosten eten in mijn budget.

Wat betreft het meenemen van mijn eten als ik vlieg, houd ik altijd de TSA -lijn omhoog omdat ze mijn eten moeten testen – en af ​​en toe een fles openen (dan drink ik die fles bij mijn poort). Ik heb altijd een doktersnoot bij zich om aan de agenten te laten zien, en ik probeer zo aangenaam mogelijk te zijn om alles soepeler en sneller te laten gaan.

Toen ik een tussenstop had in Taipei op weg naar de Filippijnen, waren beveiliging en gebruiken intenser met mijn eten, en ik was nerveus dat ze me niet zouden toestaan ​​om het mee te nemen, hoewel ik mijn dokter toonde, maar gelukkig heb ik had geen problemen.

Ik draag alles bij me als ik reis. Ik vind het geweldig dat internationale vluchten gratis ingecheckte tassen toestaan, dus ik profiteer daarvan, maar toch heb ik vaak geen ruimte voor eten in mijn ingecheckte rugzak. Dus mijn handbagage zijn ongelooflijk zwaar met de vele flessen die ik breng. Als het me lukt om voedsel in mijn ingecheckte rugzak te verpakken, zelfs als ze in een vuilniszak worden gestopt om te voorkomen .

Is er een grote gemeenschap van reizigers met uw toestand waar u steun en informatie van kunt krijgen?
Nou, omdat mijn toestand ongelooflijk zeldzaam is en zoveel operaties vereist om ons leven te verbeteren, is het geen grote groep, waarschijnlijk honderden mensen. Om de twee jaar organiseert de stichting voor het Nager en Miller -syndroom echter een conferentie ergens in Amerika. Ik ga hier niet veel naar, omdat ik meestal een van de weinigen ben die ASL (of de enige) gebruiken, en vaak is het moeilijk om zich te verhouden tot anderen wier ervaringen heel anders zijn dan de mijne.

Er is ook een particuliere, internationale Facebook -groep voor mensen met het Nager -syndroom en hun familieleden, maar omdat het een privégroep is, ga ik het niet delen omdat we niet willen pesten.

Wat zijn enkele van je favoriete ervaringen geweest?
Een van mijn favoriete ervaringen was het zien van het noorderlicht in IJsland. Die week regende het vrijwel elke dag en sneeuwde op een dag. Maar op mijn laatste dag daar was het een keer zonnig en die nacht was duidelijk, dus ik kon ze zien.

Mijn andere favoriete ervaring was de Filippijnen, omdat het een Re wasMarkeerbaar land, zelfs als ik de hitte niet kon uitstaan. Ik kreeg Tarsiers (een soort primaat) en de Chocolate Hills te zien en zwom in het comfortabele water van Palawan.

Maar mijn nummer één favoriete ding om te doen is om naar veel opmerkelijke plaatsen te reizen en over hen en hun cultuur te leren. Ik ben een enorme geschiedenis en kunstnerd, en ik word zo opgewonden als ik historische sites en musea bezoek zoals El Tajín, Teotihuacán, Museo Nacional de Antropología en Museo El Tamayo in Mexico, of El Museo de Arte Precolombino Casa del Alabado Casa del Alabado Casa del Alabado Casa del Alabado , een museum gewijd aan pre-Columbiaanse geschiedenis in Quito, Ecuador.

Wat is je nummer één advies voor nieuwe reizigers?
Doe de moeite om de lokale bevolking op uw reizen te ontmoeten. Couchsurfing en Airbnb zijn mijn favoriete manieren om de lokale bevolking te ontmoeten als ik reis.

Het is geweldig om te leren over de cultuur van een plek die je bezoekt.

Maar nogmaals, ik ben een enorme kunst- en geschiedenisnerd en ben dus ongelooflijk geïnteresseerd in het leren over culturen en talen. Hoewel ik doof ben, heb ik nooit problemen gehad met communicatie, en om een ​​of andere reden ben ik, hoewel ik verlegen ben, meer extravert en bereid ben om het te chatten met mensen buiten Amerika.

Word het volgende succesverhaal

Een van mijn favoriete onderdelen over deze baan is het horen van de reisverhalen van mensen. Ze inspireren me, maar nog belangrijker, ze inspireren je ook. Ik reis op een bepaalde manier, maar er zijn veel manieren om je reizen te financieren en de wereld rond te reizen. Ik hoop dat deze verhalen je laten zien dat er meer dan één manier is om te reizen en dat het binnen je greep is om je reisdoelen te bereiken. Hier zijn meer voorbeelden van mensen die obstakels hebben overwonnen en hun reisdromen werkelijk maakten:

Reizen de wereld blind: een interview met Dan

Hoe Jim een ​​nieuwe handicap zijn reizen niet heeft laten veranderen

Racisme op de weg: een interview met Alex

Hoe dit 70-jarige paar de traditie heeft om de wereld rond te reizen

Hoe u de wereld overreis op $ 50 per dag

Mijn best verkochte pocketgids voor wereldreizen in de New York Times leert je hoe je de kunst van het reizen kunt beheersen, zodat je van de gebaande paden komt, geld bespaart en een diepere reiservaring hebt. Het is uw A tot Z -planningsgids die de BBC de ‘Bijbel voor budgetreizigers’ noemde.

Klik hier voor meer informatie en begin het vandaag te lezen!

Boek je reis: logistieke tips en trucs
Boek uw vlucht
Zoek een goedkope vlucht met behulp van Skyscanner. Het is mijn favoriete zoekmachine omdat het websites en luchtvaartmaatschappijen over de hele wereld zoekt, zodat je altijd weet dat geen steen ongemoeid blijft.

Boek uw accommodatie
U kunt uw hostel boeken met hostelworld. Als je ergens anders dan een hostel wilt blijven, gebruik dan Booking.com, omdat ze consequent de goedkoopste tarieven voor gastenhuizen en hotels retourneren.

Vergeet de reisverzekering niet
Reisverzekering beschermt u tegen ziekte, letsel, diefstal en annuleringen. Het is een uitgebreide bescherming voor het geval er iets misgaat. Ik ga nooit op reis zonder dat ik het in het verleden vele malen moest gebruiken. Mijn favoriete bedrijven die de beste service en waarde bieden, zijn:

Safetywing (het beste voor iedereen)

Verzeker mijn reis (voor die ouder dan 70)

MedJet (voor extra evacuatiedekking)

Klaar om uw reis te boeken?
Bekijk mijn resource -pagina voor de beste bedrijven om te gebruiken wanneer u reist. Ik vermeld alle mensen die ik gebruik als ik reis. Ze zijn de beste in de klas en je kunt niet fout gaan met ze tijdens je reis.